Heb jij wel eens een uur lang naar een taartje gestaard zonder het te kunnen eten? Mij overkomt het zo’n 6 x per jaar. Wanneer ik mag tekenen voor het magazine van Robèrt van Beckhoven. Deze Meester Boulanger én Meester Patissier wil zo veel mogelijk mensen laten kennismaken met alle aspecten van het bakkersvak. In het blad deelt hij zijn recepten en de kneepjes van het vak. Aan mij de eer erbij te tekenen. Watertandend, welteverstaan.
In de eerste uitgave van dit jaar gaat Robèrt terug naar de basis: Je leest er alles over bloem en meel. De herkomst en soorten. Maar natuurlijk vooral hoe je het verwerkt tot heerlijk brood, taart en meer lekkers.
Een beetje onwerkelijk voelt het nog steeds. Maar ik mag écht iedere keer een illustratie maken voor de cover van het magazine. Het vinden van een passend en vooral sprekend cover beeld is zo gemakkelijk nog niet. Gelukkig doe ik dat nooit alleen. Met het team bespreken we meerdere schetsen en zoeken we tot het klopt. Soms zijn we er snel uit. Andere keren duurt het wat langer. Trots zijn we uiteindelijk altijd.
 |
 |
 |
Bakken vanuit de basis
Uit het magazine: “Kennis van grondstoffen en technieken is essentieel in het bakkersvak. Als je écht wilt leren bakken, is het belangrijk dat je weet wat je doet en waarom. Oftewel: Bakken vanuit de basis.” Ieder nummer start met deze rubriek, je wordt meegenomen in de bakkerswereld, maakt kennis met de basisingrediënten en leert kwaliteit herkennen.
Een aantal weken voordat een magazine uitkomt ontvang ik een mail met daarin alle nieuwe onderwerpen. Iedere keer weer voel ik een lichte spanning bij het openen: Wat mag ik deze keer gaan tekenen? En vooral: Voor welke uitdagingen kom ik te staan?
Het ene thema leent zich makkelijker voor een kleurrijk plaatje dan het ander. ‘Bloem’, dit keer bijvoorbeeld, vraagt om wat denkwerk vooraf. De hoofdgast van het openingsartikel heeft van zichzelf weinig kleur. Ik probeer altijd tekeningen te maken die sprekend zijn en een kleurrijke toevoeging. Door met details de houtstructuur van het schepje te tekenen heb ik geprobeerd het gevoel van een (oeroud) basisproduct uit de natuur te versterken.
Watertanden
Geen taartje dit keer, om vol focus te bestuderen. Maar deze krakelingen hadden toch enigszins hetzelfde effect op mijn eetlust. Op de één of andere manier vallen mijn meest productieve tekenmomenten en mijn ‘lekkere trek’ momenten altijd samen. Ik hoor mijn lief Robin overigens nu in gedachten roepen dat daar een eenvoudige verklaring voor is: “Jij hebt altijd trek”. Zou kunnen, natuurlijk. Maar ik geef toch liever de schuld aan de verleidelijke referentiebeelden die ik vanuit het team van Bij Robèrt telkens krijg toegestuurd.
Je hoort me niet klagen hoor, dat wil ik toch even kwijt. Deze opdrachten mogen dan niet bevordelijk zijn voor de strakke lijn, heel gelukkig maken ze me wel. Heel binnenkort verschijnt er alweer een nieuw nummer van het Magazine. Wil je graag een exemplaar lezen? Bestel een los nummer, kies voor een abonnement of zoek een verkoopadres in de buurt.