Vakantieschriftjes, ik maakte ze als kind al samen met mijn moeder. Een afbeelding uit een foldertje, een gevonden veer, onze avonturen; Alles mocht erin. En tekeningen natuurlijk, heel veel tekeningen. Vooral dat laatste ben ik tijdens vakanties blijven doen. Soms lukt het me zelfs om naderhand wat fotootjes in te plakken. Meestal overigens niet. De collectie in onze kast dijt inmiddels uit. Wanneer de stapel even niet meer groeit weten we: Het is weer tijd voor vakantie! Een korte dit keer, naar Texel.
Middenin de duinen
De voorpret begint voor mij bij het zoeken van een leuk verblijf. Dit keer vonden we dit heerlijke huisje op een duincamping. De persoonlijke touch van de eigenaren zorgde voor een warm welkom. Nog veel warmer was de prille lentezon en het geweldig rustgevende uitzicht. Op onze blote voeten stapten Ties en ik de heuvel waarop het huisje zich bevindt af en ook weer op. En dat tien keer. Heel veel meer dan het schelpenpad onderaan de heuvel hadden we niet nodig. Met een schepje en een emmer vermaakten we ons prima.
Vanuit camping Loodsmansduin liepen we in ongeveer 15 minuten naar een oude (mooi onderhouden) bunker van Den Hoorn, die nu dient als uitzichtpunt. Vanuit hier kijk je de duinen in, de zee over en aan de andere kant Texel in. Verreweg het mooiste (panoramische) uitzicht van de vakantie!
De ideale vakantiedag
Sinds Tiesje met ons mee gaat zien de vakanties er steeds weer wat anders uit. Zo hard als ze groeit op deze leeftijd, zo veranderlijk het ritme. Je zou denken dat het met fikse tegenzin zou gebeuren, maar van de érg vroege ontbijtjes (geen enkele zonsopkomst gemist) heb ik misschien nog wel het meest genoten. Het uitzicht over de duinen hielp daarbij een klein handje. De ochtend leent zich vervolgens prima voor een wandeling (Ties in draagzak) naar koffie. Hetzij in een strandtent, hetzij in een boscafé met speeltuin. Tegen de tijd dat Ties haar bed weer induikt zijn wij ook toe aan een dutje. En dat dat dan ongegeneerd kan, dát heet vakantie.
Op Texel is het niet gemakkelijk de schapen te missen. Wil je ze écht van dichtbij bekijken, bezoek dan een boerderij. Voor ons, met kleine, 100% feest. Ik heb geen idee of het op verschillende plekken kan, maar wij bezochten één van de vele schapenboerderijen waar ook lammetjes waren. Ties stapte kirrend tussen de kippen van schaap naar schaap en begroette ze allen met een uitgelaten 'Hee!' of 'Hallo!'. Of het voor de schapen en lammetjes zelf óók zo'n feest was, betwijfel ik toch een beetje. We werden een klein beetje onrustig van de grote hordes families die in een veel te klein hooi-weitje allemaal een lammetje op schoot geduwd kregen.
Niet overslaan
In de drie dagen dat wij er waren hebben we zoveel geslapen (héérlijk!) dat we maar een fractie zagen van wat er te beleven valt op Texel. Wij moeten dus absoluut nog eens terug. Wat we wél nog zagen en niet voor onszelf willen houden:
Een hoog en bekend uitkijkpunt van Texel. Bovenop de houten toren heb je een 360-graden uitzicht over het eiland. Toch even opgezocht: Een 'nol' is een hoge duin en een fontein is een waterbron. De toren staat op een duin (nol) middenin het bos en vroeger was op deze plek een fontein, vandaar de naam.
Heel goed te combineren met een klim op de fonteinsnol. Opent al lekker vroeg (alleen op en op vrijdag, zaterdag en zondag). Voor de kids een fijne zandbak. Loop ook heel even naar het uitkijkpunt, súper mooi uitzicht over de duinen richting zee.
Het was nog net te koud om buiten te kunnen zitten, maar binnen was het lekker groot en open. Het is geen driesterrenrestaurant maar ik vond de oesterzwam kroketjes en limonade toch erg lekker!
Mooie plek met binnen lekkere oude leren wegzak-banken bij een haardvuur. Best een hip interieur. Van buiten een prachtig gebouw met twee grote puntdaken. Benieuwd hoe het er in de zomer uit ziet.